مترونوشت شماره یکصد و چهل و انکار

راهی برای ما نمانده است

اینو یکی می گفت که وسط جمعیت داشت له می‌شد

مترو را فرصتی آنقدر نیست که از میان تردید و یقین یکی را سنجیده گزین کند

اینو یکی می گفت که وسط درهای مترو گیر کرده بود

زندگی یعنی همین جا ماندن است و نرسیدن

والاهه اینم یکی دیگه می‌گفت

مرد لرزونی که راست وسط ایستگاه هر ور باد وایساده بود